Bericht

Artikel over van Ooijen – CU in Elseviers weekblad van 29 mei 2023

Politieke besluiten lijken wel Russisch Roulette – door Philip van Tijn.
Staatssecretaris van Ooijen en de Backpay voor KNIL-weduwen.

Politieke besluiten lijken steeds meer op Russische roulette

Van Ooijen (CU), slechts 33 jaar oud, heeft in de afgelopen periode de aandacht getrokken met betrekking tot de kwestie van de achterstallige salarissen, bekend als backpay.
Philip van Tijn benadrukt de vertraging in het betalen van deze salarissen aan weduwen van ambtenaren en KNIL-militairen uit Nederlands-Indië tijdens de periode 1942-1945.

In menig opzicht is de ChristenUnie een te respecteren partij, die meestal ook goede, deskundige en betrokken parlementariërs en bewindslieden voortbrengt. Ook als je je ernstig afvraagt of religie het uitgangspunt moet zijn van het credo en handelen van een politieke partij. Dat geldt voor de beide CU-ministers, Schouten en Adema, waarbij Carola Schouten ook nog Nederlands kampioen dossierkennis is. Nu heeft zij de treurige taak om als minister-voorbijganger een wet door de Eerste Kamer te loodsen, waaraan vele voorgangers een stuk van hebben gebreid: de veelbesproken Pensioenwet. Een slechte wet, die heel veel ellende zal veroorzaken. Maar het Regeerakkoord is heilig, al zul je dat woord bij de CU niet snel tegenkomen.

Maar daarover wil ik het vandaag helemaal niet hebben. Ik wil het hebben over de malle fratsen van de Staatssecretaris voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Maarten van Ooijen (CU). Een broekie van net 33 jaar, maar vier jaar geleden als wethouder van Utrecht al verkozen tot Beste Jonge Bestuurder onder 40 jaar.

De gênante vertoning van BJB Maarten van Ooijen

Ik heb hem het afgelopen halfjaar nauwlettend gevolgd terzake van de zogeheten backpay. In het kort: de uitbetaling van de achterstallige salarissen aan de weduwen van ambtenaren en KNIL-militairen in het toenmalige Nederlands-Indië in de periode 1942-1945. Hè, is dat niet een beetje laat? Ja, dat is het. Zijn er niet al heel veel rechthebbenden dood? Ja, dat gebeurt als je ruim driekwart eeuw als overheid niets doet. Maar is het in 2015 niet al geregeld, zoals Van Ooijen recent in de Tweede Kamer, stelde? Nee, dat was een beetje jokken van Van Ooijen, want toen heeft de toenmalige staatssecetaris Martin van Rijn (die mij een fatsoenlijk man lijkt) er met pijn en moeite een regeling doorgedrukt voor alleen de (vrijwel uitsluitend manlijke) rechthebbenden, die nog in leven waren, maar dus niet voor de overlevende weduwen. Dat geldt in de stukken als “voorlopige regeling”. Nog even voor de duidelijkheid: het gaat niet om een gunst, een afkoopsom (daar is deze regering heel goed in), barmhartigheid (het credo van de CU, maar niet als je Beste Jonge Bestuurder, BJB, bent), maar doodgewoon om achterstallig loon. En dan nog om een bedrag (€ 25.000 per weduwe) dat in geen verhouding staat tot de realiteit, rente over tachtig jaar meegerekend. En dan is er nog een rechterlijke uitspraak die de BJB aan zijn laars lapt. Er is nog veel meer gênants, zoals Van Ooijens stelling, dat niet exact is na te gaan welke weduwen wel en welke niet rechthebbend zijn – dus de gelijke behandeling vereist om dan maar niemand iets te geven! In zijn partij zullen ze zich achter de oren krabben, dat een rechtlijnig protestant een redenering hanteert die we toch gewoonlijk associëren met Jezuïtisme in de hoogste graad. En ook zal menigeen zich afvragen hoe deze redenering zou zijn gevallen bij de Toeslagenaffaire.

“Een onoverkomelijke budgettaire opgave” van 40 miljoen in het miljardenbal

Maar het dieptepunt in Van Ooijens verdediging van zijn halsstarrigheid was zijn uitspraak dat een gunstige beslissing voor de rechthebbenden (dat woord gebruikt de BJB natuurlijk niet!) “een onoverkomelijke budgettaire opgave” zou betekenen. Dat ik dit schrijf op Eerste Pinksterdag belet mij niet om aan mijn bureau een hartgrondige vloek te slaken. We hebben het over een handjevol mensen; betaling aan alle rechthebbenden zou neerkomen op enkele tientallen miljoenen euro. Alleen al de kosten die gemoeid zijn met het aannemen van de Pensioenwet, die zijn partijgenote Schouten gelijktijdig door de Eerste Kamer probeert te jassen, worden geschat op acht miljard euro. En de lezer van EW weet, dat zo’n geschat bedrag in de praktijk nog verdubbeld wordt.

Maar die vergelijking heeft iets van appels en peren in zich, ik weet het. We blijven dus dichter bij huis. In de Voorjaarsnota 2021 werd de schadevergoeding vanwege de aardgasellende geschat op € 8.8 miljard t/m 2027. In de Voorjaarsnota 2023 is € 8.7 miljard uitgetrokken voor de asielopvang t/m 2026 (“een budgettaire bijstelling” heet zoiets – Jelle Zijlstra, Wim Duisenberg en collega’s van Financiën zullen zich in hun graf hebben omgekeerd). De financiële consequenties van de Toeslagenaffaire komen neer op € 5.5 miljard. Het spreekt vanzelf dat ook deze bedragen uiteindelijk verdubbeld zullen blijken te zijn. Ook moeten we bedenken, dat inzake de Toeslagenaffaire vanwege de “Catshuisregeling” iedereen die zich meldt als gedupeerde in elk geval € 30.000 heeft ontvangen, althans zou ontvangen. Maar voor de BJB Van Ooijen is € 40 of 50 miljoen “een onoverkomelijke budgettaire opgave”. 

Onlangs is bekend gemaakt dat een aantal Surinamers in Nederland (of Surinaamse Nederlanders) een eenmalig bedrag van € 5000 zullen ontvangen vanwege het “AOW-gat”. Dat is, voor de duidelijkheid, geen recht maar een aardigheid. De Raad van State, geen onbeduidend orgaan, adviseerde hierover zeer negatief. Kosten € 122 miljoen. De studenten van de “pech-generatie” (“Pech” betekent hier een domme en inconsistente besluitvorming over studietoelagen door de toenmalige regering) worden afgescheept met een fooi, een fractie van de schulden waarin menigeen zich heeft moeten steken.

Tweede Kamer kan iets tonen

Overheidsbeleid, parlementaire besluitvorming en kabinetsbesluiten hebben steeds meer weg van een Russische roulette. Soms speelt het Regeerakkoord (vroeger een velletje, nu een paar honderd pagina’s) een rol, maar vaak ook niet. Bij het backpay-verhaal is er geen vodje papier waardoor het niet zou kunnen of mogen. Integendeel. Dinsdag a.s. kan de Tweede Kamer laten zien dat dit orgaan er niet voor niets is en dat elk Kamerlid een individu is. Solidair zijn met een bewindsman van een coalitiepartij is toch geen afdoende reden, zelfs al was deze ooit BJB!?

Brief aan alle kamerleden 2de kamer

Onderwerp: Ieder Kamerlid mag onafhankelijk en zonder last stemmen

Onderwerp: Ieder Kamerlid mag onafhankelijk en zonder last stemmen 

Zeer geacht Lid van de Tweede kamer der Staten Generaal, Afgelopen 23 Mei bleek dat het afwijzen van de motie Mohandis/van Dijk aangaande het instellen van een Backpay regeling voor weduwen van oorlogsslachtoffers uit voormalig Nederlands-Indië forse emoties veroorzaakte bij de aanwezige slachtoffers op de publiekstribune. Het besluit van Staatssecretaris van Ooijen om met zijn wetsvoorstel de gehele Indische gemeenschap onnodig te kwetsen wordt ervaren als een enorme trap na.  Het verstandige voorstel van de heren Van Haga en Omtzigt om de stemming over de verdere moties bij dit wetsvoorstel een week aan te houden biedt eenieder de gelegenheid te spiegelen over deze gevoelige zaak. Omdat er over de twee moties van de heer van Haga hoofdelijk zal worden gestemd biedt dit u tevens als individueel Kamerlid de gelegenheid datgene te doen waarvoor u werd gekozen: publiekelijk pal staan voor de kwetsbaren in onze democratie We hebben in Nederland 150 Tweede Kamerleden die de democratie vertegenwoordigen en bewaken. De kracht van een democratie ligt in de mate waarin de meerderheid in staat is een minderheid te beschermen. Daarom staat in artikel 1 van onze grondwet het principe van gelijke behandeling. Al 78 jaar wachten de slachtoffers op echte erkenning van hun leed en hun recht. Al 78 jaar worden ze ongelijk behandeld, waardoor hun het recht wordt ontzegd collectieve erkenning en individuele compensatie te verkrijgen. U bent een van de 150 volksvertegenwoordigers die als individu naar eer en geweten onze democratie kracht geven. U heeft het recht, en ook de plicht, dat zo te doen. U bent immers ook ons Kamerlid. Wij roepen u daarom op om bij de volgende stemming vooral uw eigen integere overweging te maken, niet beïnvloed door politieke voorkeuren van uw eigen partij.Dit is immers echt een zaak voor persoonlijke wegingen van ieder Kamerlid, en ieders “vote of conscience” wordt bovendien vastgelegd als een bewijs hoe goed onze democratie werkt wanneer het er op aankomt. Iedere politicus die bescherming van het individu hoog in het vaandel heeft kan niet anders dan de oorlogsslachtoffers uit het voormalig Nederlands-Indië nu eindelijk recht doen.  

Met vriendelijke groet, 

Jan van Wagtendonk
Voorzitter Stichting Japanse Ereschulden

Opkomend voor een gelijke behandeling van alle oorlogsslachtoffers

Donateursvergadering 13 juni 2023

Wijziging van de datum van 23 mei naar 13 juni 2023

Programma Jaarlijkse Donateursvergadering 13 juni 2023

Beste donateurs,

Normaal is onze Jaarlijkse Donateursvergadering op de derde dinsdag in Mei. Dit jaar moeten we deze helaas verplaatsen naar dinsdag 13 juni. Daardoor valt de Donateursvergadering dit jaar samen met de maandelijkse Demonstratie welke altijd op de 2de dinsdag van de maand plaatsvind. Dat betekend voor een aantal mensen dat ze in juni toch maar één reis naar Den Haag hoeven te maken als zij beide bijeenkomsten willen bijwonen. 

De demonstratie is van 11.45 tot 12.15, zoals altijd, tegenover de Japanse Ambassade. De demonstranten vertrekken na afloop naar het Marriott Hotel voor een lunch en de Jaarvergadering.

  • Vanaf 12.00 uur bent u welkom in het Marriott Hotel in de Escherzaal op de begane grond. Daar is koffie en thee aanwezig en in deze zaal zal ook de Donateursvergadering gehouden worden. 
  • 12.30 uur is er een kleine lunch met een nabespreking van de demonstratie.
  • 14.00 uur begint de vergadering
  • 15.00 uur is er een break voor koffie, thee en/of frisdrank.
  • 15.30 uur vervolg vergadering.
  • 16.30 uur informeel samenzijn in de bar op de begane grond met een hapje en drankje en later gevolgd door een kleine Indische maaltijd.

U kunt zich aanmelden via het formulier dat in ons NieuwsMagazine is bijgevoegd.

Tot 13 juni!

Koninklijke onderscheiding voor Penningmeester Stichting Japanse Ereschulden

Koninklijke Onderscheiding voor penningmeester Stichting Japanse Ereschulden

13 december 2022

Everardus van Renesse van Duivenbode heeft dinsdag 13 december uit handen van burgemeester De Lange uit Wassenaar een koninklijke onderscheiding ontvangen. Het lintje is uitgereikt tijdens een eindejaar bijeenkomst van de Stichting Japanse Ereschulden in het Marriott Hotel in Den Haag. Het bestuur, medewerkers en andere betrokkenen waren aanwezig bij de uitreiking. Voor zijn vele verdiensten voor met name de Indische gemeenschap, wordt de heer Van Renesse van Duivenbode benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Stichting Japanse Ereschulden
De Stichting Japanse Ereschulden, opgericht in 1990, komt op voor de belangen van de Nederlanders uit voormalig Nederlands-Indië die tijdens de Tweede Wereldoorlog door toedoen van de Japanse overheid schade hebben geleden door hen gevangen te houden in concentratiekampen, gevangenissen of daarbuiten.

Everardus van Renesse van Duivenbode is in 1933 geboren in Nederlands-Indië. Als 9-jarige heeft hij de verschrikkingen van de Japanse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog als buitenkamper meegemaakt. Voor zijn ogen vonden zware oorlogsmisdaden plaats die hij niet kon voorkomen en niet kan vergeten. Voor zijn ouders heeft hij getracht het leed na de oorlog te verzachten en is hij voor hun belangen opgekomen. En dit is tevens de belangrijkste drijfveer van zijn onvermoeibare inzet. 

Verdiensten
De gemeente geeft aan dat de verdiensten van de heer Van Renesse van Duivenbode  met name liggen op het gebied van belangenbehartiging van oorlogsgetroffenen van het Japanse geweld in Nederlands-Indië in de jaren veertig van de vorige eeuw. Als penningmeester en vicevoorzitter van de Stichting Japanse Ereschulden spant hij zich sinds 1998 in voor een stabiel en gezond financieel beheer. In de afgelopen decennia was hij vrijwel elke keer aanwezig bij de maandelijkse demonstratie bij de Japanse ambassade waar gevraagd wordt om erkenning, spijtbetuiging en schadeloosstelling door Japan van het leed aangedaan aan Nederlandse slachtoffers door de Japanse bezetting in Nederlands-Indië. Tevens hield hij toezicht op het proces dat recentelijk door de Stichting werd gevoerd tegen de Nederlandse staat. Burgemeester De Lange: ‘Ieder mens wil gezien en gehoord worden voor wie hij is en voor wat hij heeft doorstaan. De heer van Renesse zorgt er nu al 25 jaar voor dat de slachtoffers van het Japanse geweld in Nederlands-Indië, gezien en gehoord worden en daarvoor veel respect. Daarnaast is hij van 1972 tot 1986 als vrijwilliger actief geweest bij omni-sportvereniging De Kieviten in Wassenaar en was hij van 2005 tot 2021 vrijwilliger bij Golfclub Rozenstein, ook in Wassenaar.

Livestream uitspraak Stichting Japanse Ereschulden tegen de Staat!

Klik op onderstaande link voor de livestream.

https://www.rechtspraak.nl/Organisatie-en-contact/Organisatie/Rechtbanken/Rechtbank-Den-Haag/Nieuws/Paginas/Livestream-uitspraak-Stichting-Japanse-Ereschulden-tegen-de-Staat-.aspx

Op woensdag 1 juni 2022 om 10.00 uur doet de rechtbank Den Haag uitspraak in de rechtszaak van vijftien individuele eisers en de Stichting Japanse Ereschulden tegen de Staat. De individuele eisers zijn ofwel zelf slachtoffer van de Japanse bezetter van Nederlands-Indië tijdens de Tweede Wereldoorlog, ofwel afstammeling van een slachtoffer, of zowel slachtoffer als afstammeling. 

De eisers hebben vergoeding van de Staat gevorderd van hun (oorlogs)schade. Zij stellen dat de Staat onrechtmatig heeft gehandeld door hun vorderingen op de Japanse staat betreffende deze schade op te geven in het kader van het Vredesverdrag met Japan, zonder dat de (Nederlandse) staat deze schade zelf heeft vergoed.

Pleitnota door buro Stibbe

Klik hier om de pleitnota in te zien.

Artikel Trouw: De rechter liet afstandsmoeders (en Oorlogsgetroffen uit Voormalig Nederlands Indië) in de kou staan. En wat doet de overheid?

De rechter liet afstandsmoeders in de kou staan. En wat doet de overheid?

De rechter kan het leed dat ‘tweederangsburgers’ is aangedaan niet altijd goedmaken. Het antwoord moet echt van de overheid komen, stellen Nicole Immler en Niké Wentholt, onderzoekers in het ‘Dialogics of Justice’ project aan de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht.

Redactie Trouw3 februari 2022, 13:14

Steeds vaker moet de rechter een oordeel vellen over historisch onrecht. Vorige week eiste de Stichting Japanse Ereschulden compensatie van de Nederlandse staat voor oorlogsschade onder de Japanse bezetter. Twee dagen later kreeg de staat gelijk in de zaak over de ‘afstandsmoeders’ die gedwongen hun kind afstonden. Beide zaken gaan over een overheid die een categorie van ‘tweederangsburgers’ creëerde en niet wilde beschermen. Omdat de staat zijn fouten blijft ontkennen, ervaren deze groepen het historische onrecht als een voortdurend onrecht en zoeken zij erkenning in de rechtszaal.

Emotionele lading

In de zaak van de afstandsmoeder leek de rechter haar positie in deze zoektocht te bevestigen. ‘Ik hoor u’, reageerde zij op het persoonlijke verhaal van de eiseres, die beschreef hoe zij in de jaren zestig als ongehuwde moeder – indertijd vaak gezien als ‘gevallen vrouw’ – haar kind moest afstaan. En ook in de zaak van de Japanse Ereschulden erkende de rechter dat de ‘juridisch-technische’ taal maar gedeeltelijk recht doet aan de emotionele lading.

Dat het überhaupt tot een rechtszaak komt, is op zichzelf een stap in de richting van erkenning. Tenslotte reisde de Stichting Japanse Ereschulden 28 jaar lang zonder succes af naar de Japanse ambassade, en gingen de afstandsmoeders vergeefs het gesprek met de Raad van de Kinderbescherming en de staat aan. De rechter zette de deur in beide gevallen wél open.

Toch voelen de afstandsmoeders zich nu ‘opnieuw in de kou gezet’, aldus Trudy Scheele-Geertsen, die samen met het bureau Clara Wichmann de rechtszaak aanspande, omdat de rechter de staat en de Raad voor de Kinderbescherming vrijuit liet gaan. Zij hadden destijds geen ‘structurele’ en ‘juridisch verwijtbare’ fouten gemaakt. De vrouwen werden gedwongen hun kind af te staan, zo stelde de rechter, door een samenspel van sociale en religieuze opvattingen.

De rechter erkende hun leed, maar bood geen adequaat juridisch antwoord. Dit doet extra pijn. De moeders stapten juist naar de rechter omdat de staat en de maatschappij geen erkenning en gerechtigheid boden. Nu kaatste de rechter deze bal simpelweg terug.

Van zaken als Srebrenica en Rawagede weten we dat ze inderdaad het maatschappelijke debat kunnen openbreken. Maar het gevaar is dat dit gesprek alleen gaat over erkenning van het leed toen, terwijl de Stichting Japanse Ereschuld en de Afstandsmoeders, en veel andere slachtoffergroepen, juist verandering in het nu vragen.

Beide zaken laten zien: de Nederlandse staat handelt structureel onzorgvuldig jegens diegenen die op dat moment als tweederangsburgers werden beschouwd. Of dat nu oorlogsslachtoffers op niet-Europees grondgebied zijn, of ongehuwde vrouwen. De staat verschuilt zich graag achter maatschappelijke normen ‘van toen’. Maar ze is net zo goed maker van deze normen.

Fouten blijven ontkennen

Zaken van historisch onrecht maken pijnlijk duidelijk wat er gebeurt als we de ‘tijdgeest’ haar gang laten gaan. Zoals ook historicus Mathieu Segers heeft gesteld naar aanleiding van de toeslagenaffaire: instituties moeten meer zelfonderzoek doen. In plaats van fouten te blijven ontkennen (een uiting van ‘de morele superioriteit van het ambtelijke apparaat’) moet de staat een opener en actievere houding aannemen tegenover diegenen die het leed heeft aangedaan. In de woorden van de Stichting Japanse Ereschulden: ‘Ga met ons aan de tafel zitten om een fatsoenlijk besluit te bespreken’.

De vraag die de rechter niet heeft beantwoord, maar die wij als maatschappij wel moeten stellen, is: hoe willen we dat onze instituties omgaan met de meest kwetsbaren? Met zowel de zaak Japanse Ereschulden, de afstandsmoeders en de toeslagenaffaire vers in ons geheugen, zijn dit geen opdrachten van het verleden, maar juist van nu.

Donateur worden?

Kan ik (weer) donateur of sympathisant worden?

Den Haag 18
augustus 2020

Aan Donateurs,
(her)nieuw(d)e Donateurs en Sympathisanten.

Hoe verder na
het Persbericht van 11 augustus 2020.

Waarde
Donateurs, (her) nieuw(d)e Donateurs en Sympathisanten,

Naar aanleiding
van het hierboven aangehaalde persbericht hebben wij vele bemoedigende en
enthousiaste reacties, maar ook vragen ontvangen. We spreken de Nederlandse
Staat aan. Niet Japan, omdat door het toedoen van Nederland dat niet mogelijk
is. Het gaat ons daarbij om dat de rechter vaststelt dat de Nederlandse Staat
aansprakelijk is. We worden daarbij bijgestaan door een van de beste advocaten
op dat gebied in Nederland.

Door de grote
stroom aan telefoons, mails en brieven hebben we tijd nodig om deze te
beantwoorden. Ik hoop dat u begrip hebt dat dit niet meteen kan plaatsvinden. Bij
de vele gelijkluidende vragen of verzoeken een aantal algemene antwoorden:

1. Kan ik
alsnog donateur worden? Het antwoord is ja! U dient uw verzoek met volledige naam,
geboortedatum, volledig adres, telefoonnummer, e-mailadres en slachtoffer status
(1st generatie of 2e generatie) te sturen naar Stichting Japanse
Ereschulden Platinaweg 25, 2544 EZ Den Haag of per mail info@japanse-ereschulden.nl. 1st
generatie leefde op 15 augustus 1945 en 2e generatie is een directe
afstammeling van na 15 augustus 1945 overleden ouders. De jaarlijkse donatie
bedraagt €18,00, eventueel aangevuld met een vrijwillige extra bijdrage.

2. Kan ik als
voormalig donateur weer donateur worden? Het antwoord is ja! Dit gebeurt op
basis van het huidige registratienummer, dat weer geactiveerd wordt, na
betaling van de jaarlijkse donatie van €18,00 eventueel aangevuld met een
vrijwillige extra bijdrage. U dient naam, adres en registratienummer te zenden
aan Stichting Japanse Ereschulden, Platina weg 25, 2544 EZ Den Haag of per mail:

info@japanse-ereschulden.nl.

Over de jaren
hebben vele trouwe donateurs en sympathisanten hun jaarlijkse donatie betaald
vaak aangevuld met een extra vrijwillige bijdrage. Hiermede zijn reserves
opgebouwd waardoor wij een rechtsprocedure in Nederland aanhangig kunnen maken.
Om onze onafhankelijkheid daarin te waarborgen hebben wij nooit om subsidies
gevraagd noch gekregen. Van nieuwe donateurs en hernieuwde donateurs wordt een
vrijwillige extra bijdrage zeer gewaardeerd.

3. Sympathisanten
die onze rechtsprocedure willen steunen zonder zich te willen registeren als
donateur kunnen een vrijwillige bijdrage storten op onze bankrekening IBAN NL97
INGB 0006 2591 39 onder vermelding vrijwillige bijdrage rechtsprocedure.

Donateurs en
sympathisanten ontvangen 3 keer per jaar het Nieuws Magazine, kunnen de
maandelijkse demonstratie op de 2e dinsdag van de maand bij Japanse
Ambassade bijwonen, waarna verslag wordt gedaan over de aan de Japanse Eerste
minister aangeboden petitie en voortgang van de rechtsprocedure in het Marriott
Hotel, Den Haag, bij een, corona afhankelijke, eenvoudige lunch.

Indien u alsnog
vragen hebt richt die dan per mail aan info@japanse-ereschulden.nl.

Namens de Stichting Japanse
Ereschulden.

J.F. van Wagtendonk

Voorzitter